„Pod Wysokim Zamkiem” z Adamem Redzikiem - spotkanie autorskie z prawnikiem, historykiem, zastępcą redaktora naczelnego „Palestry”, profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego. Profesor Adam Redzik wygłosił wykład o Emanuelu Schlechterze, przedwojennym lwowskim mistrzu piosenki i kabaretu.

Mimo że piosenki napisane przez Schlechtera (“Umówiłem się z nią na 9”, “Sex-appeal to nasza broń kobieca”, “Młodym być i i więcej nic”) są wciąż powszechnie śpiewane i lubiane, jego osoba pozostaje w cieniu. Prof. Adam Redzik w swoim wykładzie przybliżył lwowskiej publiczności sylwetkę ich utalentowanego rodaka.

Emanuel Schlechter urodzony w 1904 roku we Lwowie, pochodził ze średniozamożnej żydowskiej rodziny. Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, jednak jego pasją była piosenka i kabaret. Nic w tym dziwnego, bo przecież Lwów lat 20. żył muzyką, piosenką, teatrem. Miasto był kolebką wielu artystów, w tym takich popularnych tekściarzy jak Marian Hemar czy Zenon Friedwald (autor m.in. tekstu “Ta ostatnia niedziela”). Emanuel Schlechter na początku swej kariery pisywał do miejscowej prasy i współpracował z prężnie ówcześnie działającym Polskim Radiem Lwów. Na początku lat 30. wyjechał do Warszawy i tam stał się jednym z najbardziej pożądanych autorów dialogów, scenariuszy i piosenek. Już w 1933 r. nagrał dla wytwórni płytowych Odeon i Columbia pod pseudonimem Olgierd Lech płyty z piosenkami własnymi oraz ze spolszczonymi tradycyjnymi piosenkami żydowskimi. Współpracował z najlepszymi tekściarzami i kompozytorami (m. in. Jerzym Petersburskim i Henrykiem Warsem).

W latach 1933-39 Schlechter uczestniczył w powstawaniu prawie trzydziestu filmów. Współtworzył scenariusze, pisał dialogi i piosenki, a w filmie “Kochaj tylko mnie” pojawił się nawet na ekranie.

Był współautorem filmów o lwowskich batiarach, Szczepku i Tońku - “Będzie lepiej” (1936 r.) i “Włóczęgi” z 1939 r.. Najbardziej znane jego lwowskie piosenki to “Tylko we Lwowie”, “Serce batiara”, “Mam gitarę kupioną we Lwowie” czy “My dwaj obacwaj”.

Po wybuchu II w.ś. Schlechter wraz z rodziną wrócił do Lwowa. Po zajęciu miasta przez Sowietów, podobno Schlechter jako Polak odmówił przyjęcia obywatelstwa Związku Sowieckiego. Wkrótce po zajęciu Lwowa przez hitlerowców, Schlechter wraz z rodziną znalazł się w obozie Janowskim. Nie przyjął pomocy swoich przyjaciół po drugiej stronie muru i postanowił dzielić los narodu, z którego się wywodził. Emanuel Schlechter został zamordowany w obozie 11 listopada 1943 roku.

Wykład prof. Adama Redzika o tragicznej historii Emanuela Schlechtera doskonale koresponduje z wystawą „Sensacja – Lwów w kinie gra!”  towarzyszącej 6 Przeglądowi Najnowszych Filmów Polskich „Pod Wysokim Zamkiem”. Podobnie jak w latach ubiegłych wystawy przygotowywane na Przegląd nawiązują do przedwojennych lwowskich tradycji filmowych związanych z polskim kinem. Wystawa jest budowana wokół pierwszego filmu zrealizowanego wskutek popularności Wesołej Lwowskiej Fali, którego autorem scenariusza był właśnie E. Schlechter.